ราชสำนักต้องสั่นคลอน อำนาจกษัตริย์ราชวงศ์อวิ๋นซีเสื่อมถอย “ซุนจิ้ง” (รับบทโดย อวี๋ป๋อ) อัครเสนาบดี ลอบปลงพระชนม์กษัตริย์เมืองซีฉางจนสวรรคต และปลุกปั่นบรรดาทหารรักษาพระองค์ร่วมก่อกบฏ ปิดประตูวังฆ่าล้างเมือง องค์รัชทายาท ได้พลีชีพเพื่อชาติ บรรดาอ๋อง ซื่อจื่อ ตลอดจนพระนัดดา ล้วนถูกสังหาร องค์หญิงพระชายา นางสนม ล้มตายนับไม่ถ้วน แม่ทัพอวิ๋นฉ่างหาน คุ้มกันพระนัดดารัชทายาทวัย 7 ขวบ ฝ่าวงล้อมออกจากเมืองหลวง แต่เกิดพลัดหลงกันเป็นตายร้ายดีไม่รู้ “เผยเซี่ยน” (รับบทโดย จ้าวเหยียนซง) แม่ทัพใหญ่เมืองเจิ้นซีและทหารหาญ มีมติให้ “อ๋องเหลียง” (รับบทโดย เกาฉู่กวง) ขึ้นเป็นฮ่องเต้พระองค์ใหม่ และทูลขอให้พระนัดดาสิบเจ็ด หรือ “องค์ชายหลี่นี่” (รับบทโดย สวีข่าย) ซึ่งเวลานี้ปลอมตัวในชื่อ “สือชีหลาง” เป็นแม่ทัพผู้ป้องกันชายแดนเจิ้นซี รับตำแหน่งองค์รัชทายาท เพื่อสร้างขวัญและกำลังใจให้บรรดาทหารและเรียกไพร่พลกอบกู้บ้านเมืองคืน แต่หลี่นี่ปฏิเสธหนักแน่น ทั้งเรื่องการแต่งตั้งพระบิดาอ๋องเหลียงขึ้นเป็นฮ่องเต้ และตำแหน่งองค์รัชทายาทของตน อย่างเดียวที่เขายอมรับปากคือเป็นจอมทัพนำทหารปรากบฏซุนจิ้ง และเร่งหาทางช่วยเหลือ อ๋องเหลียง ซึ่งเวลานี้ถูกกบฏคุมตัวไว้เป็นตัวประกันในวังเมืองซีฉาง รวมทั้งเร่งติดตามหาพระนัดดารัชทายาทราชวงศ์ต้าอวี้อย่างเร่งด่วน พระนัดดาสิบเจ็ดนำทัพปราบกบฏ มุ่งหน้าสู่เมืองหลวงซีฉาง แต่เพราะกองทัพขาดเสบียงอย่างหนัก ทำให้ หลี่นี่ กับทหารคนสนิททั้ง “เซี่ยฉางเอ่อร์” (รับบทโดย หลิวตงชิ่น) ทหารสอดแนม และ “เหล่าเป้า” (รับบทโดย จูหงเจีย) ทหารสอดแนม และพ่อครัวใหญ่ ต้องวางแผนหาเสบียง โดยการไปปล้นเสบียงจาก “กัวจื๋อ” (รับบทโดย -) เจ้าเมืองว่างโจว ผู้ใต้บังคับบัญชาของซุนจิ้ง ขณะเดียวกัน “ชุยอี่” (รับบทโดย เจียงข่าย) แม่ทัพใหญ่ผิงเหลียง บัญชาบุตรชายเพียงคนเดียว ชุยหลิน (รับบทโดย จิ่งเถียน) นำกองทัพสกุลชุยมุ่งหน้าสู่เมืองซีฉาง หมายฆ่า ซุนจิ้ง เพื่อขึ้นครองใต้หล้า สองทัพจึงเผชิญหน้ากันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หลี่นี่ ได้รู้ว่า “นายกองเหอ” (รับบทโดย จิ่งเถียน) ที่บุกมาชิงปล้นเสบียงตัดหน้าพวกตนเป็นหญิงไม่ใช่ชายอย่างรูปลักษณ์ที่เห็นภายนอก แต่ที่ยังไม่รู้ก็คือที่แท้นางก็คือ ชุยหลิน บุตรีของแม่ทัพชุยอี่ แม่ทัพใหญ่ผิงเหลียงนั่นเอง ทั้งสองคนนำกำลังทหารเสี่ยงภัยห้ำหั่นต่อกรท่ามกลางการปะทะทั้งในที่ลับและที่แจ้งของหลากหลายฝ่าย ในการปะทะหลายต่อหลายครั้งทั้งสองสู้รบกันแบบทั้งรักทั้งชัง สู่สนามรบที่มีผืนพสุธาเป็นเสมือนของหมั้น แม่ทัพทั้งคู่ฝีมือสูสี ผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะตลอด เจ้าชนะหนึ่งครั้ง ข้าชนะครั้งหนึ่ง ท้ายที่สุดสองผู้องอาจกล้าแกร่ง ก็ได้จับมือกันร่วมตะลุยศึกคืนความสงบสุขให้ใต้หล้าพสุธาที่รักยิ่งชีพ